آسیب های کتف در ورزش

در حالی که ماهیچه ها و غضروف شانه را تقویت می کنند، همچنان در برابر آسیب آسیب پذیر است. ورزشکاران اغلب در حال چرخش، افتادن یا بلند کردن اجسام سنگین هستند که این فعالیت ها می توانند به مرور زمان شانه را ضعیف کنند.

حرکات کششی و تمرینات عضلانی راه های بسیار خوبی برای پیشگیری از آسیب هستند. با این حال، حرکت اشتباه می تواند باعث آسیب به شانه شود.

در زیر لیستی از شایع ترین آسیب های کتف و شانه در ورزش آورده شده است.

شکستگی استخوان

شکستگی استخوان یکی از ساده ترین آسیب های شانه برای شناسایی است. این صدمات معمولاً در اثر برخورد شدید با اشیا یا افراد ایجاد می شود. بسیاری از شکستگی های استخوان ناشی از افتادن های سخت یا ناشیانه است.

شکستگی استخوان ترقوه یا کتف می تواند باعث درد قابل توجهی در ورزشکار شود. همچنین توانایی حرکت و چرخش بازوی آنها را محدود می کند.

بهترین کار این است که شکستگی استخوان در اسرع وقت درمان شود زیرا لبه های تیز در استخوان های شکسته می تواند به عضلات و رباط های شانه آسیب بیشتری وارد کند.

بسته به شدت، یک ورزشکار می تواند از شکستگی استخوان در هفته ها تا چند ماه بهبود یابد. بازگرداندن استخوان در جای خود و استفاده از راه حل هایی برای محدود کردن حرکت باعث بهبود شکستگی ها می شود.

علیرغم یک تصور غلط رایج، هیچ مدرکی نشان نمی دهد که استخوان های شکسته قوی تر بهبود می یابند. پس از بهبودی به ناحیه مورد نظر توجه کنید و از استرس یا فشار بیشتر خودداری کنید.

آسیب های روتاتور کاف

روتاتور کاف برای حرکت آزاد شانه ضروری است. اگر افراد دچار سفتی در حرکت خود شوند، معمولاً می توانند مشکل روتاتور کاف را تشخیص دهند. آنها همچنین ممکن است در هنگام خوابیدن به سمت درگیر متوجه درد شانه شوند.

آسیب‌های روتاتور کاف با فعالیت‌های بالای سر بدتر می‌شود و این آسیب در ورزش‌هایی مانند شنا و ژیمناستیک بسیار رایج است. پرتاب کننده ها و تنیس بازان نیز به دلیل دامنه حرکتی معمولی خود این آسیب را تجربه می کنند.

آسیب های حاد از پارگی های کوچک در کاف رخ می دهد. ورزشکاران معمولاً یک یا دو هفته پس از استراحت، بهبودی مثبت را مشاهده می کنند. درد مزمن احتمالا برای چند هفته ادامه خواهد داشت و ممکن است نیاز به مداخله پزشکی داشته باشد.

شایع ترین آسیب های روتاتور کاف برای ورزشکاران پارگی روتاتور کاف یا تاندونیت روتاتور کاف است.

پارگی های جزئی در کاف معمولاً به دلیل ماهیت فعالیت دلیلی برای نگرانی نیست. یک پارگی جزئی روتاتور کاف تنها ممکن است بر دامنه حرکتی شما تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، اگر در هنگام پرتاب کاف به شدت دچار آسیب شود، ممکن است پارگی ایجاد شود.

در مقابل، پارگی‌های عمده نگران ‌کننده ‌تر هستند، زیرا این آسیب‌ها ممکن است به عضلات یا ساختارهای اطراف آسیب برساند و منجر به سفتی و کاهش حرکت شود. این پارگی ها همچنین جدی تر هستند زیرا ممکن است باعث پارگی جزئی کاف شوند.

پارگی های عمده در ورزشکاران شایع تر است و ممکن است بر دیگر ساختارها و عضلات شانه تأثیر بگذارد. اگر پارگی شدید را تجربه کردید، باید زودتر به دنبال درمان پزشکی باشید.

اشک SLAP

پارگی SLAP بر روی لابروم که از حفره شانه محافظت می کند، تأثیر می گذارد.

این آسیب ها معمولاً در طول زمان به دلیل حرکت های مکرر به آرامی ایجاد می شوند. بسیاری از افراد مبتلا به این آسیب از احساس یک کلیک یا پاپ با حرکت شکایت دارند. در موارد دیگر، باعث درد قابل توجه و از دست دادن دامنه حرکتی می شود.

یک ورزشکار ممکن است احساس ترکیدن یا ضعف استخوان را تجربه کند. برخی دیگر ممکن است متوجه کاهش انعطاف پذیری و حرکت شانه شوند. متخصصان پزشکی پارگی‌های SLAP را از نوع I تا نوع VII دسته ‌بندی می ‌کنند و نوع دوم بیشتر تقسیم می‌شود، که هر کدام دارای سطح متناظری از شدت و گزینه‌های درمانی هستند.

کسانی که این آسیب را زود تشخیص می دهند معمولاً نیازی به جراحی تهاجمی ندارند. فیزیوتراپیست ها ممکن است بتوانند به سرعت این آسیب ها را درمان کنند. با این حال، موارد شدیدتر ممکن است برای رفع نیاز به جراحی آرتروسکوپی داشته باشند.

بی ثباتی شانه

بی ثباتی شانه معمولاً منجر به ناراحتی یا دررفتگی شانه می شود. دررفتگی شانه زمانی اتفاق می‌افتد که رباط‌ ها و ماهیچه‌ ها نتوانند سر استخوان بازو را به مفصل شانه متصل نگه دارند. این آسیب می تواند برای برخی ناخوشایند باشد یا باعث درد ناگهانی و تیز برای برخی دیگر شود.

ورزش های تماسی مانند ورزش های رزمی و فوتبال بیشتر احتمال دارد که این نوع آسیب را ایجاد کنند. حرکاتی که بدن را می کشند یا فشار می دهند می توانند بازو را از مفصل شانه خارج کنند.

یک متخصص آموزش دیده می تواند از درمان کاهش شانه برای مانور دادن شانه به جای خود استفاده کند. اگرچه این می تواند دردناک باشد، اما این روش نسبتاً سریع آسیب را درمان می کند. برای موارد شدیدتر، ورزشکاران ممکن است به جراحی برای تقویت ناحیه نیاز داشته باشند.